به مناسبت وفات جانگداز عقیله بنی هاشم پیام آور کربلا حضرت زینب کبری (س)، مجلس سوگواری در دفتر مرکزی مرجعیتبرگزار گردید.
السَّلامُ علیکِ یا بِنتَ سَیِّدِ الأَنبیاء السَّلامُ علیکِ یا بنتَ صاحِبَ الحَوضِ واللِّواءِ، السَّلامُ علیکِ یا بِنتَ یَعسُوبِ الدِّینِ السَّلامُ علیکِ یا بِنتَ أَمیرِ المؤمِنین السَّلامُ علیکِ یا بِنتَ سَیِّدِ الوَصِیّینَ یا سیِّدتنا زینب الکبری(س).
به مناسبت وفات جانگداز عقیله بنی هاشم پیام آور کربلا حضرت زینب کبری (س)، مجلس سوگواری در دفتر مرکزی مرجعیت در تاریخ ۷/ ۱۱/ ۱۴۰۲ با حضور مرجع عالی قدر حضرتآیتالله العظمی فاضلی بهسودی حفظهالله یادگاران مرجع فقید و با حضور علما و طلاب حوزه علمیه قم برگزار گردید.
مراسم با تلاوت قرآن کریم توسط قاری محترم جناب حجتالاسلام آقای محمودی(صائمی) آغاز گردید و با مدیحه سرائی آقای محمد هادی حسینی ادامه پیدا کرد، سپس جناب حجتالاسلام والمسلمین جناب آقای محمد ناصر واعظ زاده در موضوع (عوامل مهم تربیت و رشد انسان) به ایراد سخن پرداخت.
ایشان زينب کبرای(س) را یکی از الگوهای برجسته در خاندان عصمت دانست و بر اساس نگاه عالمان اجتماع عواملی را در رشد و تربیت انسان تاثیر گذار مطرح کرد:
عامل اول: عامل ژنتیکی و راثت را بر اساس یک دیدگاه عامل اصلی سعادت و شقاوت بیان کرد و این دیدگاه را به عنوان عامل مقتضی مورد ارزیابی قرار داد و بر اساس روایات وراثت و ژن را مهم بیان کرد.
بعضی از عوامل ژنتیکی مانند: رنگ و مسائل فیزیکی را تغییر ناپذیر و خارج از اراده و اختیار انسان و بعضی از خصوصیات ژنتیکی مانند: صفات، اخلاق را قابل تغییر توصیف کرد و براساس دیدگاه بعضی از اندیشمندان و پیامدهای که سعادت و شقاوت ذاتی دارد آنرا را مردود شمرد و انسان را بر اساس آیات قرآن مختار بیان کرد.
در تایید سخنانش حسب و نسب را حتی در نسل پیامبر(ص)، عامل تامه ای رشد و تربیت انسان ندانسته و عامل مقتضی بیان کرد و با استناد به نمونه های تاریخی جایگاه تعدادی از امام زادگان را مورد توجه امامان معصوم(ع) دانست و عده ای از امام زادگان را منفور و مطرود و مورد مذمت خاندان عصمت و در مسیر شقاوت دانست.
عامل دوم: محیط و اجتماع، عوامل دیگری مانند: محیط و عامل اجتماعی مثل خانواده، دوستان و مدرسه پرداخت در مواردی عوامل اجتماعی را به مراتب بالاتر از عوامل ارثی و ژنتیکی دانست.
عامل سوم: تعلیم و تربیت را به عنوان عامل مکمل دو عامل قبل بیان کرد و آنرا مایه رشد و تربیت انسان های منحرف و گمراه بیان کرد و با توجه به روایات و سیره ائمه(ع) اکرام و تربیت را مهم، در زمان معین و در سن خاص دانست.
زینب (س) را به عنوان زینت پدر به خاطر عامل ارثی، تربیتی علی و زهرا(س)، محیط پاک خانوادگی و همنشینی با حسنین و زینبین(ع) دارای جایگاه رفیع بیان کرد.
و در آخر باذکر توسل به ساحت زینب کبری مجلس را با دعای خیر به پایان رساند.
(بخش تبلیغات دفتر مرکزی مرجعیت_قم المقدسه، ۷/ ۱۱/ ۱۴۰۲ق)